-
1 αναστατος
21) изгнанныйἀνάστατον ποιεῖν τινα Her., Dem., Plut. — изгонять кого-л.
2) разрушенный, разоренный(πόλις Her., Xen., Plat., Plut.; οἶκος Soph.)
τὰ κάτω τῆς Ἀσίης ἀνάστατα ποιέειν Her. — разорить нижние области Азии3) лишенный(χαρίτων ἀνάστατον συμπόσιον Plut.)
4) восставший, мятежный(πάντα ἀνάστατα γέγονεν Plat.)